Van Three Rivers naar Sequoia/Kings Canyon NP

Tip aan iedereen  die Sequoia NP in het hoogseizoen wil bezoeken:  NIET DOEN!!! Dit is het drukste park dat we ooit bezocht hebben in de VS! Zéker aan de populaire punten NIET TE DOEN van het volk!! We hadden op geen énkele parkeerplaats een plek om onze wagen achter te laten. Alles was volzet en we werden telkens door een ranger aangemaand om verder door te rijden! Uiteindelijk hebben we halfweg het park een shuttlebus genomen en zijn we 2x moeten overstappen om terug bij ons eerste doel te geraken aan het begin van het park, nl. de Morro Rock!
Het was niet simpel om op een bus te geraken, die dan nog eens véél te klein was om zoveel volk te vervoeren! Het leek of het park totaal niet voorzien is op zo’n mensenmassa als vandaag… ECHT NIET LEUK!! :-(

Toen we na een héél gedoe bijna bij de Morro Rock aankwamen, riepen ze af in de bus dat we de berg niet zouden opmogen omwille van een incident… We zagen een ambulance en enkele parkrangers volle gas richting de berg rijden! Toen we er 10 minuutjes later arriveerden met de bus had Jan even geïnformeerd bij de buschauffeur of we de berg nu wel of niet zouden op mogen. Blijkbaar hadden ze de berg alweer opnieuw opengesteld voor het publiek. We zagen bij het uitstappen dat ze een mevrouw aan het verzorgen waren en het leek nog goed mee te vallen.

De trail op zich was wel leuk, maar het hele gedoe met de bussen om op de juiste plek te geraken, maakte het allemaal niet de moeite  waard… We hebben al mooiere uitzichten gezien.

Bij het inchecken van de cabine lodge kwamen we dan weer voor de leuke verrassing te staan dat onze cabine géén toilet noch douche bevat…. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRGGGGGGHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!

De douches en toiletten liggen 20 meter verderop, dus als we ’s nachts naar het toilet moeten is het door de pikkedonker en maar hopen dat we geen beren of erger tegenkomen, want die zitten er hier genoeg! Alhoewel de rangers de berenactiviteit in het ‘bevolkte gebied' wel goed opvolgen, want ze komen dikwijls genoeg voorbijgereden enz...

Nòg een verrassing was dat het restaurant (uitgerekend nu!) gerenoveerd werd en dat we daar niet zouden terechtkunnen om te gaan eten. 

Bye bye gezond voedsel, hello vettige pizza van de supermarkt om de hoek!

Klik hier voor meer foto's

Van Las Vegas naar Three Rivers

WIJ HEBBEN DE GROOTSTE THERMOMETER TER WERELD GEZIEEEEEEEEEEEEEEEEEN!!!!!!!! BRUH (zoals de kindjes zouden zeggen…)

Dit was (hoe kan het ook anders) een ‘Jan ideetje’ ;-P

Hij was er al enthousiast over nog vòòr we naar Amerika vertrokken! (tot grote hilariteit van de kindjes natuurlijk!). En vandaag was het dan eindelijk zover! 

Na een uurtje gereden te hebben vanuit Las Vegas zagen we de thermometer vlak voor we Baker binnenreden aan onze rechterzijde verschijnen!!

We dachten even te stoppen en enkele foto’s te trekken en dan gewoon verder te rijden, maar er was zélfs een giftshop aan dus moesten we even naar binnen natuurlijk!!!!!  Buiten was het ondertussen wéér niet te doen van de hitte. De thermometer gaf ondertussen al 106°Fahrenheit aan! (41° Celcius)

We hebben er als souvenir een leuke thermometer gekocht! ah ja, want zonder souvenir konden we daar niet vertrekken hé! ;-p

Onze tweede stop was aan Calico Ghost Town. Hoofddoel daar was om te gaan goldpannen. Dit hadden we 2 jaar geleden al eens gedaan in Columbia State Historic Park (iets boven Sonora gelegen) en de kindjes vonden dit toen zò leuk dat ze dit zéker nog eens opnieuw wilden doen! 

Dit bleek een regelrechte tegenvaller….. (tip: ga nooit goldpannen hier, want het slaagt écht nergens op!) Daar waar ze vorige keer een halve dag hebben mogen scheppen in de waterbakken met de nodige uitleg, mochten ze nu slechts één keer zand in hun schaaltje scheppen en er 3 minuutjes mee draaien tot ze een beetje ‘goud' gevonden hadden… 

Degene die het hele ‘pan’gedoe bediende daar (ook niet al te vriendelijk totdat ze hoorde dat we van België kwamen), heeft dan de enkele korreltjes die ze ‘gepand’ hadden in een plastiek zakje zakje gedaan om mee naar huis te nemen en dat was het dan…. pfffffffft 

Derde tussenstop was de Tehachapi Loop. Dit is de plek waar treinen langer dan 1200 meter in een spiraal over zichzelf heenrijden.

En we hadden geluk, want er kwam nét ééntje voorbijgereden!!

Daarna werd het een pak minder plezant, want het was ondertussen al redelijk laat geworden dus donker (en donker betekend hier ook echt DONKER) en we hadden het plezier om nog zo’n 2 uur zonder straatverlichting (want daar geloven ze hier niet zo in...) naar ons motel te rijden…. We zijn uiteindelijk (na slechts 1 bijna doodervaring) toch veilig en wel bij ons hotel aangekomen.

Klik hier voor meer foto's